Έξι μήνες μετά-η επιστροφή

     14 Μαρτίου 2012...η τελευταία μου ανάρτηση...1 Σεπτεμβρίου η επόμενη...6 μήνες δεν είναι και λίγοι???6 μήνες που άλλαξαν την ζωή μου οριστικά...Στις 21 Μαρτίου,στις 14.25 το μεσημέρι έγινε το μεγάλο ΜΠΑΜ...Γεννήθηκε το μπουμπουκάκι μου,η κορούλα μου,το βασανάκι μου,το πιο όμορφο πλασματάκι στον κόσμο όλο(καλέ ούτε κουκουβάγια να ήμουν δεν θα μιλούσα έτσι).Αν δεν με πιστεύετε ρωτήστε όποιον θέλετε να δείτε τι θα σας πει...δεν υπάρχει πιο όμορφο μωρό στον κόσμο...χιχιχιχιχι. 
    Από εκείνη την στιγμή πραγματικά άλλαξαν τα πάντα. Άρχισαν τα ξενύχτια,άρχισαν τα κλάματα,ολονυκτίες και ολοημερίες..αλλά όλα ήταν τόσο μα τόσο γλυκά.Κούραση απίστευτη,από την 20=η μέρα επέστρεψα στο ιατρείο,φανταστείτε πως ήταν το μάτι μου(το ένα γιατί το άλλο είχε κρυφτεί από το ξενύχτι..χιχιχι). Να ναι καλά η μανούλα μου και ο αντρουλης μου που πρόσεχαν την μπουμπού...χωρίς αυτούς δεν ξέρω τι θα έκανα.Αλλά δεν μετράει τίποτα μπροστά στο υπέροχο χαμόγελο και στα γελάκια της μικρής..Ότι κούραση κι αν έχω κάθε βράδυ λιώνω πραγματικά με τα παιχνιδάκια μας και ξεχνάω τα πάντα!!!

    Κι αφού πέρασε ο καιρός και η μικρή άρχισε να ξεπετάγεται μπορώ να πω πως πλέον κοιμάμαι(τι κι αν ξυπνάω 10 φορές κάθε βράδυ για να την τσεκάρω,κοιμάται,γύρισε πλευρό,ξεσκεπάστηκε??κλπ κλπ κλπ...)όσο μπορεί να κοιμηθεί μια μανούλα,και ξεκουράζομαι και επιτέλους,βρίσκω χρόνο να φτιάχνω πραγματάκια,βρίσκω χρόνο να διαβάζω αναρτήσεις και όχι μόνο,σχολιάζω κι ολας...και να που ήρθε ο καιρός να γράψω επιτέλους κι εγώ....να ξερατε ποσο μου έχετε λειψει,πόσο μου έλειψε η γειτονίτσα μας....
    Έχω να σας δεϊξω τόσα πολλά πράγματα,έχω να σας πω άλλα τόσα..Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλες  τις μπλογκοφιλεναδιτσες μου που μου στέλνατε μυνηματάκια όλο αυτό το διάστημα,που παρόλο που δεν έκανα αναρτήσεις δεν με ξέχασαν(η αλήθεια είναι πως ένα άγχος το είχα,θα με θυμούνται άραγε τα κορίτσια η μετά από τόσο διάστημα θα με έχουν ξεχάσει??).
    Έχω τόσα πολλά να σας δείξω...από το πάρτυ που διοργάνωσε η Δεσποινούλα μου λίγες μέρες πριν γεννήσω μέχρι το δωμάτιο της μπουμπούς μου και ότι έφτιαξα γι αυτήν κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και από τις καλοκαιρινές μου κατασκευές μέχρι την ανακαίνιση στο καλοκαιρινό σπιτάκι που είχε ξεκινήσει πέρυσι δειλά δειλά αλλά ολοκληρώθηκε φέτος με μεγάλη επιτυχία.

   Δεν θέλω να σας κουράσω άλλο,θα σας δείξω μόνο κάτι πιατάκια που είχα φτιάξει λίγο πριν γεννήσω,εκείνη  την καλή περίοδο που με την κοιλιά τούρλα έκανα τα πάντα και τα προλάβαινα όλα(γιατί τώρα η κοιλιά παραμένει  αλλά δεν προλαβαίνω τίποτα..χιχιχιχι)

τα αγαπημένα μου λουλουδάκια

μερικά σουβέρ

ένα παλιό πιάτο που μεταμορφώθηκε

κι ένα δίσκο που έκανα για την ξαδερφούλα μου

 

και για το τέλος άφησα μια πανοτουρτίτσα που έφτιαξα για την βάφτιση της μικρής Σοφίας,μιας πολύ γλυκιάς μπουμπούς

      Κοριτσάκια μου χάρηκα που σας ξαναβρήκα,εύχομαι σε όλους μας καλό μήνα και υπόσχομαι να μην ξαναλείψω τοσο πολύ άλλη φορά....φιλάκιααααα

Η μεταμόρφωση του νυφικού κομοδίνου της μαμάς.

                   ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ,ΧΡΟΝΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ.....
            Θα ήθελα πολύ να σας πω..".καλημέρα,τί υπέροχη μέρα"....αλλά   οι καιρικές συνθήκες δεν μου το επιτρέπουν....από την Παρασκευή βρέχει σχεδόν ασταμάτητα....βέβαια,δεν θέλω να είμαι αχάριστη γιατί αυτό στάθηκε αφορμή να κλειστώ σπιτάκι μου και να πιαστώ επιτέλους μετά από πολλούς μήνες με διάφορες δημιουργίες που είχα αρχίσει και αφήσει στην μέση....θα σας τα δείξω σε επόμενη ανάρτηση.
          Για σήμερα σας έχω κάτι από το καλοκαίρι,κάτι που έφτιαξα μεταξύ ανακατωσούρας και πονοκεφάλου,στην αρχή της εγκυμοσύνης και όλως παραδόξως  το αποτέλεσμα άρεσε σε όλους .'Εχει μια νότα καλοκαιρινή και είναι ότι πρέπει να μας φτιάξει λίγο την διάθεση.Είναι το κομοδίνο από την πρώτη,την νυφική, κρεβατοκάμαρα της μαμάς μου και κλασικά το είχαμε στο παραθαλάσσιο(όπως και ότι άλλο περισσεύει από τα σπίτια μας)και φυσικά ήταν παράταιρο με τα υπόλοιπα(περιττό να σας πω πως κανένα έπιπλο δεν μοιάζει με το άλλο σε εκείνο το σπίτι...).Αποφάσισα κι εγώ το καλοκαίρι πως θα τα μεταμορφώσω όλα,εφοδιάστηκα με πινέλα,μπογιές,γυαλόχαρτα...και φυσικά έμεινα μονο στα κομοδίνα...που να ήξερα τι μου μαγείρευαν οι μοίρες...ιδού λοιπόν το πρώτο μου έργο(και τελευταίο γι αυτό το καλοκαίρι)και να είστε σίγουρες πως το επόμενο καλοκαίρι θα ανακαινίσω όλο το σπίτι...(χαχαχαχα..εδώ γελάω...τι να μου επιφυλάσσουν και πάλι οι μοιρες??)
                    εδώ φυσικά είναι το "πριν"

          κι εδώ η μεταμόρφωση...ταραταταααααμ......

                  και το αγαπημένο μου στένσιλ από κοντά

....δεν πιστέυω να έχετε παράπονο...τελευταία όλο αναρτήσεις είμαι...και που να δείτε την επόμενη..παραλήρημα δημιουργικότητας...χιχιχιχι...φιλáκια και καλή σας μέρα